Dinsdag 26 september.

Ik werd wakker met keelpijn, hoofdpijn en een verstopte neus. Fijn dat is waarschijnlijk van de airco. Na het ontbijt ben ik eerst de kittens gaan voeren. Daarna stadje ingelopen. Ik was een beetje te vroeg voor mijn wimper afspraak. Dus nog maar een eindje gelopen want er was nog niemand te bekennen. Iets voor tienen kwam ik er weer voorbij en toen stond de deur open. Hallo ( in het engels) ik had een afspraak voor mijn wimpers. Het manneke wat er stond was volgens mij niet ouder dan een jaar of 14 keek me aan of tie water zag branden. En begon een heel verhaal tegen me in het turks. Dus ik trok mijn schouders op van ik begrijp je niet. Dus ik weer in het Engels terug toen haalde hij zijn schouders op. Ik zag ineens dat afspraken boek liggen. Dus ik zei tegen hem dat hij het moest lezen. Dus ik pakte het boek en ik wees mijn afspraak aan. Hij draaide de blz. Om en schreef wat op. En wees het aan zo ik heb het opgeschreven. Nee ik draaide de blz. Terug om en ik zei "read" en wees het aan. Oooh nu snapte hij het. En wees naar zijn wimpers. Oke. Ik moest maar gaan zitten. Hij praatte maar tegen mij en ik haalde mijn schouder steeds op. Hij lachte zo eens lief. Waarschijnlijk vroeg hij of ik iets wilde drinken maar ik verstond hem gewoon niet. Ik zei tegen hem ik ga buiten zitten want het was om te stikken daarbinnen. Ik dacht dat zal wel een turks half uurtje worden. Want afspraken maken met turken valt niet mee. Ik ging buiten op een stoeltje zitten voor de etalage en rooktte even een sigaretje. Maar ik zat in de volle zon dus dat hield ik ook niet vol. Ikke weer terug naar binnen. Het manneke was de boel een beetje provisorisch aan het schoonmaken en meneertje had muziek opgezet en de airco aangedaan. Ah goed zo jongen. Toen begon hij weer tegen me te praten en ik maakte hem weer naar duidelijk dat ik er geen touw aan vast kon knopen. Hij maakte met gebaren taal duidelijk. "Wacht even" tien ging hij gewoon weg en liet me alleen achter in het zaakje. Hij kwam terug met een blikje redbullachtig spul en wees erop. Oke hij bedoelde toch drinken. Ik dacht ik zal maar geen koffie of thee zeggen om hem het niet te moeilijk te maken dus zei fanta. Ah dat snapte hij wel. Hij weer weg naar zo'n supermarktje waarschijnlijk en gaf me een flesje fanta. Dank je wel jongen. Maargoed het wad inmiddels kwart over 10 en ik had de afspraak om 10 uur. Er kwam een meisje binnen ik dacht yes. Nee hoor dat was ze niet. Ze zei niks tegen me. Ze kwam alleen een doos brengen en weg was ze weer Toen liep die jongen naar buiten en ik zag hem op zijn mobiel proberen te appen of bellen. Maar hij kreeg volgens mij geen gehoor ofzo. Toen moest de buurman erbij komen. Hij kreeg zijn telefoon om te bellen. En ja hoor. Hij zei met handen en voeten tegen mij 5 minuten. Tenminste dat dacht ik. Uiteindelijk kwam mevrouw 10 over half 11 binnen. Zonder excuus of iets dergelijks. Ach dat is normaal in Turkije. Wij in Nederland zijn van de tijd. Hier niet. Wist ik al maar ik kan er nooit aan wennen. Ze keek in het boek en schudde zo eens met haar hoofd. Blijkbaar wist ze van niks. Maargoed binnen anderhalf uur had ze mijn wimpers gedaan en nog mooi ook. Ik had alleen wel nog een uur last van de damp van de lijm. Daar heb ik bij ons in Nederland nooit zo lang last van. Zal wel andere lijm zijn. Dus ik ben in één streep naar het hotel gelopen want mijn ogen traande heel de tijd. Gauw mijn bikini aan en naar het zwembad. Maar daar in de volle zon gingen mijn ogen nog meer tranen. Ppfff ik dacht wat heb ik nu weer gedaan. Straks krijg ik van die dikke ogen net als philicia. Die kon ook niet tegen de lijm van wimper extensions. Dus ik ben maar op mijn buik gaan liggen met mijn hoedje over mijn hoofd en ben meteen in slaap gevallen. Ik weet niet hoelang ik daar gelegen heb maar toen ik wakker werd was het tranen weg gelukkig. Ik had alleen een snotterneus. Ik voelde me gewoon niet zo lekker maar dat was vanmorgen al. Mijn luchtbedje was nog steeds weg. Had ik dat al verteld. Ik liet dat luchtbedje gewoon iedere dag naast het zwembad liggen dat doen we eigelijk wel vaker op vakantie. Gebeurd nooit iets mee. Gisteren heeft iemand mijn luchtbedje meegenomen. Waarschijnlijk gedacht dat iemand die hier achtergelaten had. Maar dan nog neem je niet zomaar een luchtbedje mee. De hele middag lekker van het zonnetje genoten en wat gelezen. Toen ik terug op de kamer kwam ging mijn neus meteen weer dicht zitten en kreeg ik weer hoofdpijn. Dus maar even een paracetamol ingenomen. Even wat gezeten maar toch maar weer naar buiten gegaan. Daar voel ik me toch beter in de buitenlucht. Links naast het hotel zit een starbucks dus daar heb ik een cappuccino gehaald en zo'n lekkere chockolade koek. En ben toen lekker op een bankje gaan zitten op de boulevard bij de zee. Heerlijk. Toen dat op was ben ik rechts gelopen richting de jachthaven. Eens kijken wat daar nog verder is. Voorbij de jachthaven. Niks dus. Nou ja huizen en hotels. Maar niks bijzonders. Ook geen strand ofzo. Dus ik maar weer terug. Richting de stad. Ik heb nog voor schoentjes gekeken voor Levi maar die ik leuk vond hadden ze niet in zijn maat. Nog een beetje rondgekeken in winkeltjes niks gevonden. Toen langs de boulevard weer terug en daar was nog een juweliertje. Ik stond weer naar die zultanite ringen te kijken maar ik vind het zilver allemaal zo ielig. Dan buigt zo'n ring zo makkelijk. Als ik er één koop moet het wel een wat bredere ring zijn. Maar die meneer van dat winkeltje stond natuurlijk meteen bij me. Ja maar we hebben nog meer. Natuurlijk. Kom maar even mee. Just looking. Jaja. Ik heb er wel één gekocht. Hij moest nog wel even kleiner gemaakt worden. Maar is no problem madam. You sit. Tea? I'll bring you special tea, islandtea. Goed voor je verkoudheid. Nou dat had hij snel gezien. Het was volgens mij lavendelthee. Met citroen. Was wel lekker. Onderweg naar het hotel nog wat gekocht om in het hotel op te eten. Had geen zin om op een terras te gaan zitten vanavond. Lekker op bed. Hopen dat het morgen weer iets beter gaat. Pppff en hopen dat ik een beetje kan slapen met die verstopte neus.