Woensdag 27 september

Nou toen ik wakker werd voelde ik me niet echt beter dan gisteren. Eigenlijk slechter. Stom hè ik ben nooit verkouden en dan wordt je in zo'n warm land verkouden en goed ook. Alles zit dicht, waterige oogjes zelfs mijn oren zitten dicht. Lekker hoor heb ik weer. Maar ik ben toch naar de markt gegaan. Buiten voel ik me in ieder geval beter dan binnen. Dan heb ik iets met lucht. Ik kon er nu natuurlijk in één streep naar toe lopen. Ik heb zelf nog een paar engelse meiden de weg gewezen. Ik heb voor Levi een paar stevige stappers gekocht. Hopen dat ze passen en verder eigenlijk niks. Maar ja je bent weer even weg uit het hotel. Ik ben via een andere weg teruggelopen omdat ik dacht dat dat ook wel kon. Maar dat was volgens mij wel om. Onderweg nog een blousje gekocht, een zakje amandelen en een nieuw luchtbedje. In het hotel mijn bikini aan en naar het zwembad. Ik wilde eigenlijk vandaag naar het strand gaan maar omdat ik me niet helemaal lekker voel toch maar weer naar het zwembad. Lekker rustig was het vandaag. Er zijn een hoop mensen weer vertrokken vanmorgen. Dat heb ik nog gezien toen ik naar de markt ging. Bij het zwembad heb ik bijna heel de middag liggen slapen. Dat zal wel omdat ik niet lekker ben. Vroeg in de avond een uur of vijf ben ik aan de rand van de stad zo'n gekleurde trapje opgegaan, de berg op. Er moet daar ergens een park zijn vanwaar je over heel kusadasi kan kijken. Ik denk dan zal je wel die trapjes opmoeten . Je ziet ze in het oude centrum overal tussen de winkeltjes. De treden zijn allemaal in een andere kleur geverfd dat ziet er heel leuk uit. Dus ik zo'n trapje op. Pppff dat was toch nog een stuk hoger dan ik dacht. Er kwam geen eind aan. En intussen liep ik langs hele kleine huisjes. Dat dat nog iemand woont. Je zal met je boodschappen die trap op moeten iedere keer. Maargoed toen ik boven kwam was het een wirwar van steegjes . Zo klein dat er geen auto's doorheen kunnen. En allemaal piepkleine huisjes. Niet allemaal bewoond. Sommige stonden al een behoorlijke tijd leeg zo te zien. Ik was eigenlijk een beetje bang dat ik zou verdwalen. Dus ik zocht een beetje weg waar auto's konden rijden. Die vond ik maar het was een hele stijle weg. Naar boven en naar beneden. Ik dacht dan maar naar beneden. Als ik nu nog veel verder omhoog moet dan is het straks donker. Daar had ik ook geen zin in. Beneden aan de weg liep ik zo weer het oude centrum in. Er waren wat van die juweliers winkeltjes. Maar dan van die leuke waar mensen echt hun eigen sieraden maken. Ik werd door een meneer uitgenodigd om binnen te komen kijken. No hassel madam, you look. Oké ik vond het ook wel heel leuk om te zien. Ik kreeg een heel verhaal te horen dat het zaakje al 60 jaar bestond en dat zijn vader ermee was begonnen. En dat hij al vanaf zijn 6 jaar in de winkel bij zijn vader stond. En dat hij nooit naar school was geweest en dat hij het vak van zijn vader had geleerd. Hij liet ook nog foto's zien van hem en zijn vader. En wat oud zilverwerk wat zijn vader nog helemaal handmatig uitgeklopt had. Mooi om te zien. Hij liet ook zijn piepklein werkplaatsje zien achterin de winkel. En hij vertelde ook dat hij en zijn vader altijd een goede boterham hadden verdiend totdat erdogan domme dingen had gezegd. Hij zei dat had hij nooit moeten doen. Hij maakt de toeristen handel helemaal kapot. Ik zei ja heel jammer. Ik denk ik ga me er niet teveel over uitlaten maar natuurlijk heeft hij helemaal gelijk. Hij zei ook nog dat Turkije niet gevaarlijk was en dat iedereen gewoon kon komen. Ja idd. Ik zei ook ik denk dat je nu in Europa meer gevaar loopt dan hier. Maargoed ik kreeg nog een folder mee daar stond het hele verhaal dat hij me verteld had nog eens in het Nederlands uitgelegd. Oké ik hoop u nog eens terug te zien. Oké bedankt dat ik even rond mocht kijken. Was heel leuk. Ik het winkeltje uit en toen zag ik pas dat hij helemaal achter in een donker straatje zat. De rest van de winkeltjes was gesloten. Ach wat zielig nu komt er niemand meer in dit straatje natuurlijk. Ik had het winkeltje ook nog niet eerder gezien. Maarja je kijkt zo'n donker straatje in en denkt dat daar niks meer is. Oké ik liep door de stad terug. Nog wel even op een terrasje wat gedronken. En toen terug naar de boulevard. Daar werd ik vergezeld door een jonge man. Die vond mij weer zo'n beautiful lady. Waar kom je vandaan etc. Zullen we even samen wat drinken. Nee ik ga eten en ik ben getrouwd. Oké. Sorry lady. Ik meteen een terrasje van een eettentje op gelopen. Oh ik heb van de week hiernaast gegeten dus liep over het terras door naar het anderde terras. Ik dacht bestel eens iets anders. Spaghetti bolognaise. Ik kreeg me weer een bord voor mijn neus. Dus daar heb ik de helft van opgegeten. Dat was zat. Snel terug naar het hotel. Peet en donna even geappt. Mijn blog geschreven en vroeg mijn bed in. Morgen ga ik naar Sirince. Hopen dat ik me dan iets beter voel .