Mijn eenzaam avontuur

19 september 2017 - Kuşadası, Turkije

Al heel lang had ik het idee om eens alleen op vakantie te gaan. Gewoon wat tijd voor mezelf, ook een les voor me om mijn onzekerheid te overwinnen. Ik hobbel namelijk tijdens een vakantie altijd achter Peet aan. Die regelt dat we in de goede trein zitten en op tijd bij de gate staan enz. Hij houdt het geld bij op vakantie, zorgt dat we genoeg bij hebben, hij zorgt dat we genoeg water hebben. Hij regelt de excursies en ook het pingelen doet hij. Dus tijd dat ik dat eens allemaal zelf ga doen. Supereng vind ik het. Misschien ook een les voor mijn kinderen dat ze oud en wijs genoeg zijn dat ze al hun problemen zelf meestal wel op kunnen lossen. In plaats van die op hun moeders rug te gooien. Soms wordt het me weleens teveel. Oke na overleg met Peet vond hij dat ik het gewoon moest doen. In eerste instantie was ik overmoedig en wilde ik een maand weggaan. Ik dacht eerst aan vrijwilligers werk in Turkije bij een dierenasiel. Na wat informatie ingewonnen te hebben heb ik me bedacht want de asiels in turkije zitten overvol en geld hebben ze amper dus laten ze daar heel veel dieren omkomen van de honger. Dus dat is iets wat ik niet wil zien en mijn hulp stelt dan niks voor. Ik kan zoveel leed niet aan en mijn hulp zou geen toegevoegde waarde hebben. Ik zou ze allemaal willen redden en dat laat mijn banksaldo niet toe. Want daar gaat het dan om, om geld. De maand werd al bijgesteld naar drie weken want ik begon al een beetje angst te krijgen voor het alleen zijn. Ik die nog geen paar uur alleen kan zijn. Na mijn werk ga ik bijna altijd meteen naar Peet zijn winkel omdat ik hem dan gewoon wil zien. Ik heb hem na een dag werken al gemist. Hij mij ook trouwens. Oke zo gezegd zo gedaan. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en een hotel uitgezocht in Kusadasi Turkije. Daar vlakbij zijn we met de kinderen 13 jaar geleden op vakantie geweest in Ladies Beach. We zijn denk ik één keer in Kusadasi geweest om te shoppen en ik dacht dat wordt de plek. Ik ken turkije en de turken als vriendelijke, behulpzame mensen dus daar moet ik als vrouw alleen best heen kunnen. Vlak voor dat ik echt ging boeken dacht ik misschien is het dan leuk als jij Peet de laatste week nog daarheen komt. Peet vond het een prima idee , want met de nieuwe zaak wat langer weggaan was voor Peet nu geen optie maar een weekje moest kunnen. Dus zo hebben we geboekt 16 september zou ik gaan en twee weken later zou Peet komen.

Foto’s