Zindag 17 september

Zondag ochtend. Ik had heel goed geslapen gelukkig. Ineens bekroop me weer een gevoel van angst. Als ik geen lader kon vinden voor mijn telefoon dan kan ik geen contact meer met Peet en de rest van de familie meer opnemen. En geen geld meer overboeken van mijn spaarrekeningmaar mijn gewone betaalrekening. Dus heb ik eest maar wat geld overgemaakt naar mijn rekening. Toen ben ik eerst gaan ontbijten. Het was een typisch turks ontbijt, olijven, tomaten, komkommer, sla, kaas, turks vleeswaar wat een soort geperst kipfilet was en een soort boterhammenworst, ei, brood , yoghurd, meloen en wat zoetigheid. Voornamelijk honing achtige jam en chocolade pasta. Dat laatste zie je tegenwoordig wel eens in een hotel maar niet vaak. Ik ben niet zo van de groentes op mijn nuchtere maag. Dus dan maar wat yoghurd en brood. Na het ontbijt meteen op zoek . Ik liep links het hotel uit een liep eigenlijk meteen het centrum in. Dat was dichterbij dan ik dacht. Maar helaas waren alle normale winkeltjes nog gesloten. Ik heb wel een paar mobiel winkeltjes gezien dus dan straks maar even terug. Om 10 uur zou de mevrouw van Tui even langs komen in het hotel en ze was er stipt op tijd. Aardige vrouw van mijn leeftijd, woonde al 14 jaar in kusadasi. Ik heb twee trips bij haar geboekt. Eén naar sirince en oud Grieks dorpje en één naar ephese , overblijfselen van een stad uit de oudheid. Die hadden we 13 jaar geleden al willen bezoeken maar dat vonden de kinderen niks. Ze was wel