Zaterdag 30 september

Joepie vandaag komt Peet. Wat ik nog niet had geschreven is dat ik Peet op ga halen op de luchthaven. Ik heb begin van de week al kontact opgenomen met de dame van Tui en gevraagd of ik mee mocht naar de luchthaven om mijn man op te halen. Ze moest de passagiers lijsten bekijken om te kijken of er ruimte in de bus was en ze moest het met het hoofdkantoor bespreken of het goed was dat ik meeging. Ze zou het me vrijdag laat in de middag pas kunnen vertellen. Oké ik wacht af, bedankt alvast. Gisteren avond heb ik gehoord dat ik meemocht en ze zou me om 4 uur ophalen. Jeeee ikke blij. Dus wat ga ik doen vandaag tot 4 uur. Eigenlijk had ik het idee om vandaag terug te gaan naar Selcuk naar de markt te gaan en dan kon ik meteen het museum bezoeken waar alle opgegraven dingen uit Ephese zijn tentoongesteld. Maar omdat ik nu mee mocht had ik daar ineens geen zin meer in. Ik dacht ik doe vandaag lekker niks. Ik ga gewoon genieten van het zonnetje bij het zwembad. Het was gezellig want er was een stelletje Rotterdammers waar ik lekker mee heb zitten kletsen. Ik heb om een uur of 1 nog een maaltijd besteld bij het zwembad, chicken wraps met frietjes en een ice cappuccino. Want het eten zou er vanavond wel bij in schieten. Om 2 uur ben ik naar mijn kamer gegaan lekker gedouched. Nog even gerelaxed op het balkon en toen beneden voor het hotel op het terras gewacht op het busje. Wat een bus bleek te zijn. Grote bus bijna helemaal vol. Uurtje rijden. Er werd eerst naar de vertrekhallen gereden. Ik zat helemaal achter in de bus. Toen de bus leeg was ben ik helemaal voorin gaan zitten want ik dacht die chauffeur zal wel naar de aankomsthallen rijden. Ik hoorde de dame van Tui zeggen dat ze met de gasten mee zou gaan tot de douane. Dus ik dacht ik blijf wel zitten. De chauffeur stapte terug in na alle koffers uit de bus gezet te hebben en ging zitten zonder om te kijken. Hij zette de bus in gang en rijden maar. Oh hij heeft mij helemaal niet zien zitten. Nou ja hij ziet me straks wel. Ik zag op het bankje naast me een tasje liggen van de tui dame. Dus die zie ik ook nog wel terug. Hoop ik. Maar wat ik dacht gebeurde de chauffeur reed naar de aankomsthallen. Ineens kreeg ik een hoestbui. Die chauffeur schrok zich echt rot. Hij keek om en zei wat in het turks. Waarschijnlijk zei hij ik schrok me kapot. Haha. Maar ik knikte en hij lachtte alsof hij begreep wat ik mee ging doen. Hij parkeerde de bus en stapte uit dus ik ook maar eruit. De buschauffeur maakte de bagage ruimte open en haalde er een klapstoeltje uit en legde er nog een kussentje in. Hij wees zo naar mij zo van ga maar zitten. Oh dat is lief. Hij ging in de opening van de bagage ruimte zitten en begon in het turks tegen mij te praten. Maar met zijn gebaren erbij begreep ik dat hij vroeg ga je je man ophalen. Ik zei yes en lachte. Ik had graag een praatje met hem gemaakt maar dat ging niet dus ik pakje mijn telefoon uit mijn tas en ging maar een spelletje doen. Ik moest toch twee uur wachten. Minimaal want dan zou het vliegtuig pas landen en eer hij dan door de douane heen is kan het nog wel een uur duren. Ik had niet gezien dat de man was weg gelopen maar ineens stond hij voor me met twee bekertje chay, kafe. Ik zei oh thank you kafe please. Wat aardig, hoeft hij niet te doen natuurlijk. Ik kreeg een appje van Peet geland in Rhodos. Oh mooi dan is het nog een half uurtje vliegen. Ik dacht hij moest eens weten. Dit verwacht hij echt niet. Haha. De meneer praatte weer met gebaren of ik het koud had. Mmm valt mee er stond wat wind maar voor die Turken is het al gauw koud. Ik zei oh ik heb mijn poncho in de bus liggen en wees naar de bus. Even later komt hij weer terug had hij een bodywarmer aangetrokken en sloeg hij mijn poncho om me heen. Wat een lieve meneer. Langzamerhand kwamen er steeds meer bussen het terrein op rijden en al die chauffeurs keken heel raar naar mij. Zo van wat doet die vrouw hier. Maar die meneer legde het aan al de heren uit dat ik was meegekomen om mijn man op te halen. En dan knikte ze zo eens vriendelijk. 10 voor 7 ben ik naar de luchthaven gelopen omdat ik wilde zien dat hij geland was. Ik moest ook eerst door de controle, riem uit en tas door zo'n apparaat. Nou daar kunnen ze in Nederland nog een puntje aan zuigen. Op Schiphol kan Jan en alleman het vliegveld oplopen. Hier dus niet. Er is maar één aankomsthal dus dat is makkelijk. Een giga groot bord met de aankomsttijden. Er stond bij Vught OR259 ontime. Oké nog even wachten. Ik zag de mevrouw van Tui voorbij lopen maar zij zag mij niet. Maar ze liep voorbij de uitgang en ging nog even naar het toilet denk ik. Even later stond er op het bord landed. Joehoe hij is er. 10 minuten later kreeg een appje van Peet geland. Oh spannend. Maarja kon nog wel een uur duren. De mevrouw van Tui kwam terug en ging naast naast mij staan. Ze zei dat ze blij was dat ik er was dan ging de tijd wat sneller en dat ik straks met mijn man meteen naar de bus kon omdat zij nog daar moest blijven om mensen van een volgende vlucht ook op te vangen. Ik zei oke. Keek op en zag Peet aan komen. Zo dat is snel. Ik zag zijn ogen over de menigte gaan en hij kruiste min ogen wel drie keer voordat hij zag dat ik er stond. Hij was de linkse uitgang aan het zoeken en iemand van Tui. Dus was niet voorbereid. Even zag ik tranen in zijn ogen en dat had ik ook even. Zeker toen hij de dame van Tui gewoon voorbij liep en meteen in mijn armen vloog. Oh wat fijn om mijn mannetje weer vast te houden en Peet liet mij ook niet meer los. We hadden elkaar echt zo gemist. Maar dat is maar goed ook toch. We zijn samen naar het busstation gekuierd. Nog even een sigaretje gerookt en de bus in. We waren binnen een uur terug in Kusadasi. Inmiddels had het schoonmaak mevrouwtje mijn twee eenpersoonsbedden tot een twee persoonsbed omgetoverd. We hebben even op het balkon wat gedronken en zijn toen nog even wat gaan eten bij de 4 broers. Ze kwamen meteen kennismaken een Peet werd als een lang verloren familielid omhelst. Leuk zijn die Turken toch. Terug naar het hotel gelopen. Peet heeft zijn koffer nog even leeg geruimd en toen naar bed. Het was een lange dag voor Peet.